LITURGICZNA SŁUŻBA OŁTARZA

MINISTRANCI

Papież Pius XII w encyklice Mediator Dei naucza, że do służby powinno się wybrać: „porządnych i dobrze wychowanych chłopców, którzy z własnej woli będą służyli do Mszy św. prawidłowo, pięknie i gorliwie”. Nie ulega wątpliwości, że przynależność  do grona Liturgicznej Służby Ołtarza jest zaszczytem i wyróżnieniem.

Grupa ministrantów posługująca przy naszej kolegiacie  liczy 39 chłopców, którzy poświęcają część swojego czasu, aby służyć Bogu i ludziom. Spotkania, zwane zbiórkami odbywają się we wtorki w następującym porządku: o godz. 16.00 – aspiranci, o godz. 17.00 – ministranci.

Opiekunem ministrantów jest ks. mgr Krzysztof Osika

Do głównych zadań ministrantów należą:

• pomoc w przygotowaniu liturgii (zakrystia),
• przynoszenie świec, wina, chleba, naczyń liturgicznych do ołtarza,
• posługa w czasie Mszy Świętej i nabożeństw,
• bycie przykładem dla ludzi w postawach, gestach, słowach,
• dawanie znaku dzwonkiem, celem przypomnienia zmiany postawy w czasie liturgii.

Św. Jan Paweł II mówił do ministrantów:

„Wasza służba jest czymś szczególnym, co pozwala wam doświadczyć z bliska obecności i skutecznego działania Chrystusa w liturgii, w szczególności w Eucharystii.”

„Wypełniając waszą służbę liturgiczną, jesteście współpracownikami kapłana, ale przede wszystkim jesteście sługami Jezusa. Zachęcam więc was, abyście pielęgnowali głęboką przyjaźń z Nim, uznając w Nim prawdziwego przyjaciela.”

„Wasza służba przy ołtarzu jest nie tylko obowiązkiem, lecz także wielkim zaszczytem, doprawdy świętą służbą.”

„Wasza służba nie powinna się ograniczać tylko do świątyni; musi ona promieniować na otoczenie, w którym żyjecie na co dzień: na szkołę, rodzinę i inne dziedziny życia społecznego. Ten bowiem, kto może służyć Jezusowi Chrystusowi w Kościele, musi być Jego świadkiem także w świecie.”

1. BATKO MICHAŁ
2. CHUDYBA WOJCIECH
3. DĄBROŚ WITOLD
4. GOŁĄB KAROL
5. IGIELSKI PATRYK
6. JAKUBAS MIŁOSZ
7. KARAŚ DAWID
8. KIPCZAK NIKODEM
9. KUBOŃ ŁUKASZ
10. KRZYŻAK RAFAŁ
11. KUSIAK ALEKSANDER
12. MAŁETA HUBERT
13. NOWACKI FILIP
14. NOWACKI PIOTR
15. NOWAK KRYSTIAN
16. NOWAK MATEUSZ
17. NOWICKI ALEKSANDER
18. POTĘPA KRYSTIAN
19. PRZEKLASA HUBERT
20. PYREK SZYMON
21. ŚCIBIOR MICHAŁ
22. WNĘTRZAK WIKTOR

LEKTORZY

Historia posługi lektora

W kościele łacińskim do 1972 r. było to drugie z 4 niższych święceń (ostiariat, lektorat, egzorcystat i akolitat) udzielane kandydatowi do kapłaństwa w czasie formacji seminaryjnej.

15 sierpnia 1972 r. papież Paweł VI w dekrecie Ministeria Quedam zniósł święcenia niższe w kościele łacińskim, ustanawiając w zamian posługi lektora i akolity.

Obecnie wyróżniamy dwa rodzaje posługi lektorskiej:

Lektor – alumn seminarium duchownego. Z reguły lektorami ustanawiani są klerycy na III roku formacji seminaryjnej. Poza regularnymi posługami, lektor-kleryk może m.in. święcić potrawy wielkanocne w Wielką Sobotę.

Lektor świecki. Lektorzy świeccy przygotowują się z reguły do swojej posługi przez uczestnictwo w kursie lektorskim. Kurs taki trwa zazwyczaj w Polsce około roku i obejmuje wykłady z podstaw liturgiki, biblistyki i teologii, a także warsztaty z fonetyki i śpiewu. Obecnie posługę lektora, może także przyjąć świecka kobieta po odpowiednim przygotowaniu, podobnym do przygotowania, jakie przechodzą świeccy mężczyźni.
Odpowiednio przygotowany kandydat, który zdał egzamin z wykładanych przedmiotów, otrzymuje promocję od kapłana (zwykle biskupa). W czasie obrzędu ustanawiania lektora, biskup wręcza mu Pismo Święte na znak władzy oficjalnego głoszenia Słowa Bożego. Zwyczajowo strojem liturgicznym lektora jest biała alba, przepasana na biodrach cingulum (sznurem), który jest symbolem powściągliwości. Lektorzy świeccy, mogą mieć dodatkowo krzyż lektorski zakładany na albę.
Posługa lektora w Kościele katolickim wiąże się przede wszystkim z odczytywaniem podczas Mszy św. i nabożeństw wszystkich czytań za wyjątkiem Ewangelii (wyjątek stanowią: Niedziela Palmowa i Wielki Piątek, kiedy lektor może odczytać Ewangelię; jednakże przed wykonaniem tej posługi nie odmawia modlitwy „Panie oczyść…”, ani nie prosi kapłana o błogosławieństwo, nie jest ono mu także udzielane). Ponadto lektor w zastępstwie diakona może odczytywać modlitwę powszechną podczas liturgii; wyjątek stanowi Wielki Piątek, w którym to modlitwę powszechną odczytuje (zwykle odśpiewuje) główny celebrans. Jeśli nie ma kantora, lektor może wykonać psalm responsoryjny. Niekiedy, zważywszy na okoliczności, dopuszcza się możliwość odczytywania Pisma Świętego podczas liturgii przez świeckich, nie będących ustanowionymi przez władze kościelną lektorami, wówczas lektorom powierza się troskę o prawidłowe przygotowanie tych osób.

Opiekunem lektorów w naszej parafii jest ks. mgr Jarosław Gomułka. Pod jego kierunkiem, lektorzy na spotkaniach przygotowują się do czytania Słowa Bożego w naszym kościele parafialnym, doskonalą swoje umiejętności w czytaniu, wyjeżdżają na specjalistyczne kursy organizowane przez Wydział Duszpasterstwa Młodzieży Kurii Diecezjalnej w Tarnowie i przygotowują przebieg liturgii uroczystości kościelnych. W każdy wtorek o godz. 18:45 lektorzy uczestniczą w tzw. „zbiórkach”.

Lektor jest ustanowiony do wykonywania czytań Pisma Świętego, z wyjątkiem Ewangelii. Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może też wykonywać  psalm między czytaniami. Lektor ma własną funkcję w czasie sprawowania Eucharystii i powinien ją spełniać osobiście, chociażby byli obecni duchowni wyższych stopni. Strój lektora przypomina jemu samemu i wiernym o jego powołaniu i naśladowaniu Chrystusa, pod względem myślenia i działania.

Ponadto niektórzy lektorzy podejmują w parafii posługę ceremoniarza i animatora liturgicznego. Są to najwyższe stopnie posługi lektora. Tytuł ten ceremoniarze zyskują po rocznym przeszkoleniu na szczeblu diecezjalnym i błogosławieństwie biskupa. Ceremoniarze stanowią bezcenną pomoc dla duszpasterzy. W porozumieniu z duszpasterzami, kierują oni bowiem przebiegiem asyst liturgicznych, sprawują opiekę nad aspirantami, ministrantami i lektorami, dbają o porządek, dyscyplinę i ciszę, a także pomagają w przebiegu kursów lektorskich na szczeblu dekanalnym.